Pewnego lipcowego dnia Angele Lieby jedzie do jednego ze strasburskich szpitali ze straszną migreną. Jej stan się pogarsza i trzeba ją wprowadzić w śpiączkę farmakologiczną. Kilka dni pĂłźniej lekarze nie są w stanie jej wybudzić; mimo rozmaitych prĂłb stymulacji Angele nie daje znaku życia. Jej mąż słyszy w końcu: "Trzeba odłączyć ją od urządzeń podtrzymujących życie". Jednak po jakimś czasie cĂłrka nieszczęsnej pacjentki dostrzega łzę w kąciku jej oka. Angele nie tylko żyje, ale pozostała świadoma tego, co się wokĂłł niej dzieje! W tej książce opisała to niezwykłe doświadczenie - przeżycia kobiety uwięzionej we własnym ciele, ktĂłra wszystko słyszy, odczuwa straszny bĂłl fizyczny, przeżywa tortury psychiczne, ale niezdolna jest do jakiejkolwiek reakcji.

Wielką zaletą książki jest styl: precyzyjny, reporterski, powściągliwy. Z pewnością przyczynił się do tego jej wspĂłłautor, HervĂŠ de Chalendar, dziennikarz, ktĂłry jako pierwszy przedstawił w mediach poruszającą historię Angele Lieby, ktĂłra ostatecznie wybudziła się ze śpiączki i dziś jej niesamowite doświadczenia są ważnym głosem w dyskusji o eutanazji.